Żołna
fot. Kacper Przygoda
#żołna #ptaki #wałcz #zachodniopomorskie

Kwiczoł
Park Trzech Kultur w Gnieźnie
fot. B.Trocha
31 maja 2023
#park #lęgi2023 #wiosna #gniezno #ptaki #kwiczoł

Nadleśnictwo Przedborów, Lasy Państwowe
3 godz. ·
#DzieńBocianaBiałego #BocianPolskiPtak #SymbolPolskiejWsi
Dlaczego bocian jest odpowiedzialny za przynoszenie dzieci rodzicom
Legenda ta jest bardzo stara, ale została spopularyzowana przez XIX-wieczne opowiadanie Hansa Christiana Andersena zatytułowane „Bociany”.
Niemieckie bociany miały znajdować dzieci w jaskiniach lub na bagnach i przynosić je do gospodarstw domowych w koszu na grzbiecie lub trzymając je w dziobach.
Niemowlęta ofiarowywano matce lub wrzucano przez komin.
W tym domostwach, w których chciano mieć dzieci, umieszczano słodycze dla bocianów na parapecie. Ta tradycja rozprzestrzeniła się na cały świat, dotarła nawet na Filipiny, czy do Ameryki Południowej.
Znamiona, które występują z tyłu głowy noworodka, zwane naczyniakami płaskimi są określane w języku angielskim i niemieckim odpowiednio: stork bite i Storchenbiss, co po polsku oznacza „ugryzienie bociana”.
Słowianie twierdzili, że wiosną i latem za pomocą bocianów dusze trafiały z Wyraju na ziemię i wstępowały do łon kobiet.
Bocian biały jest ptakiem, którego Słowianie uważali za przynoszącego szczęście. Zabicie tego ptaka miało ściągnąć nieszczęście na osobę, która to zrobiła.
Jest jednym z pierwszych zwiastunów wiosny, a jego gniazdo na budynku to symbol szczęścia i obfitości plonów dla gospodarstwa i gospodarza.
Mówiło się, że „Gdzie bocian na gnieździe siedzi, tam piorun nie uderzy”.
Z medytacją była kojarzona umiejętność stania na jednej nodze.
Bajki o bocianie przynoszącym dzieci są związane z potrzebą rodziców, by nie poruszać tematów związanych z rozmnażaniem i życiem seksualnym.
Bocian to symbol macierzyństwa. Bocian mógł być wybrany spośród ptaków ze względu na to, że ma białe upierzenie (symbolizujące czystość), jest wystarczająco duży, by nosić niemowlę i potrafić latać na dużej wysokości, co mogło mieć znaczenie w łączności między Ziemią a Niebem.
Związek bociana z noworodkiem jest wykorzystany ciągle w reklamach, kartkach z gratulacjami itp.
Istnieje też polska przypowieść ludowa, która opowiada, że Bóg stworzył białe upierzenie bociana, a diabeł dołożył swoje i dał mu czarne skrzydła.
Fot. Mirella Kowalczyk, Daniel Kalachurski

Łabędzia rodzinka

#łabędź_niemy #ptaki #podloty

Ten #myszołów to był chyba dziadek Zygmunta, widać że nie jedno już przeszedł Spotkaliśmy go niecałe 50km od Zakątka

#ptaki

Sieweczka rzeczna w całej okazałości

#Sieweczka_rzeczna #ptaki

A to były chyba zaloty tych dwóch napuszonych kawalerów Ich wybranka wzięła nogi za pas i dawaj przed siebie byle z dala od nich

#Sieweczka_rzeczna #ptaki

Dzisiaj udało nam się spotkać takie oto małe piękności A z trawki wybiegały jeszcze mniejsze cudeńka, malutkie jak kamyczki na tym piasku Mała próbka tego co nam się udało uchwycić, reszta sesji wkrótce

#Sieweczka_rzeczna #ptaki #podloty

Kopciuszek
Kopciuszek to niewielki ptak z rodziny muchołówkowatych.

Występowanie
Kopciuszek zwyczajny, to ptak, który występuje zarówno na terenie części Europy, jak i na terenie niektórych rejonów Azji. Występuje także w rejonie Afryki Północnej. Jest to ptak częściowo wędrowny – wędrują przede wszystkim te ptaki, które zamieszkują zimniejsze rejony Europy i Azji. Ptaki z rejonów cieplejszych, prowadzą osiadły tryb życia. Zimowiska północnych populacji znajdują się zarówno na terenie Indii jak i w innych rejonach tej części świata.

Kopciuszek zwyczajny występuje również w naszym kraju. Określany jest jako nieliczny ptak lęgowy. W rejonach górskich jest bardziej liczny. Niektóre osobniki przelatują przez nasz kraj, niektóre zimują w nim, wtedy populacja jest nieco większa. Występuje częściej w miastach niż poza nimi. Dość rzadko spotykany jest na terenach wiejskich.

Swoje gniazdo bardzo często zakłada w starych budynkach i podobnych miejscach. Występuje w terenie zurbanizowanym o wiele częściej niż na terenie nie zurbanizowanym, pod warunkiem jednak, że ma dostęp do terenów zielonych,.

Wygląd
Kopciuszek to ptak nieco mniejszy od wróbla. Długość ciała kopciuszka zwyczajnego, to około 16 cm, rozpiętość skrzydeł jest o 10 cm większa. Samiec i samica mają podobne rozmiary, jednak ubarwienie może się różnić. Samiec w trakcie godów ma upierzenie w większości łupkowo-czarne. Charakterystyczny dla niego jest także rdzawy ogon. Samiec w szacie spoczynkowej posiada upierzenie bardziej zbliżone do koloru szarego. Samice są dość łatwe do odróżnienia od samca, gdyż ich upierzenie jest bardziej jasne.

Ptaki są często porównywane i kojarzone z pleszką. To dwa różne gatunki, aczkolwiek można między tymi ptakami znaleźć wspólne punkty.

Pożywienie
Zjada bardzo często pokarm pochodzenia zwierzęcego – głównie owady, larwy, ale również niewielkie ślimaki, inne drobne bezkręgowce. W okresie jesiennym, gdy zdobycie tego pokarmu jest znacznie utrudnione, zjada również pokarm pochodzenia roślinnego – na przykład owoce jagód. Bardzo często szuka pokarmu na ziemi – zwinnie skacze, biega, wyszukuje pokarm, ale potrafi również pozyskiwać go z pni drzew i podobnych miejsc.

Lęgi
Samica wyprowadza dwa lęgi w roku, składając w każdym 5-7 jaj. Wysiaduje je przez 12-17 dni. Przez kolejne 2 tygodnie młode pozostają w gnieździe i są dokarmiane zarówno przez samca jak i samicę.

W Polsce ptak objęty jest ścisłą ochroną.

Kwiczoł

Pochodzenie

Kwiczoł jest niewielkim ptakiem wędrownym, pochodzącym z rodziny drozdów. Występuje na terenie znacznej części Europy oraz na terenie części Azji. Spotykany jest od zachodnich granic Europy do okolic Syberii. Widywany także w Azji Mniejszej i w Indiach. Jeszcze kilkaset lat temu, w Polsce występował nielicznie – znane są przypadki występowania jedynie na Mazurach. Z czasem populacja tych ptaków się zwiększyła do sporych ilości – dziś można go spotkać praktyczne w całej Polsce. Nie są to jednak ptaki występujące bardzo często, jednak widoczne. Charakterystyczne jest to, że w czasie przelotów jest dość liczny – kwiczoły występują wtedy w grupach sięgających ponad 100 ptaków W Polsce gniazda kwiczoła można znaleźć w sklepieniach drzew, na poziomo biegnących gałęziach, lub w rozwidleniu pni. Gniazdo zbudowane jest z elementów trawy i innych roślin i oblepione gliną. Z reguły gniazda występują na wysokości 5-7 metrów. Obecnie bardzo często zakłada swoje gniazda w niewielkim oddaleniu od siedzib ludzkich. Widywane były w parkach, na alejkach czy drzewach rosnących w mieście. W przypadku braku możliwości wybudowania gniazda na drzewie, korzysta z ustronnych miejsc w budynkach rolniczych i innych podobnych miejscach. Widywany jest również na drzewach rosnących na cmentarzach.

Kwiczoły występują pojedynczo, lub stadnie. W tym drugim przypadku kolonie są dość luźne a liczba ptaków oscyluje wokół liczby 50.

Wygląd

Z wyglądu kwiczoł przypomina kosa. Obie płcie wyglądają praktyczne tak samo, samice mają ubarwienie bardziej wyraźne. Upierzenie kwiczoła jest trójbarwne. Szary kolor piór na głowie, kontrastuje z brązowym grzbietem, oraz z wierzchem skrzydeł. Ogon jest czarno – brunatny. W locie można zauważyć biały spód skrzydeł. Młode kwiczoły maja bardziej brązowe upierzenie, które z czasem zmienia się w opisane powyżej.

Ptak mierzy około 27 centymetrów, rozpiętość skrzydeł sięga około 45 centymetrów. Nie jest ptakiem ciężkim – waży około dziesięciu dekagramów.

Pożywienie

Kwiczoły żywią się produktami pochodzenia zwierzęcego. W menu tych ptaków można znaleźć dżdżownice, owady, drobne skorupiaki i wiele innych. Część pożywienia, kwiczoł wygrzebuje z ziemi. Jeśli chodzi o produkty pochodzenia roślinnego, z reguły odżywia się nasionami oraz pędami roślin. Jesienią i zimą zjada miękkie owoce- jest wielkim fanem takich owoców jak jabłka. Chętnie gustuje również w głogu i jarzębinie.

Lęgi

kwiczol3Samica wyprowadza najczęściej jeden lęg, choć zdarza się, że i dwa. Pierwszy w okolicach miesiąca kwietna, drugi najczęściej w czerwcu. Samica składa do 6 jaj, które posiadają charakterystyczny bladoniebieski kolor. Wysiaduje je przez dwa tygodnie. Młode kwiczoły opuszczają gniazda po około 2 tygodniach. Z reguły są jeszcze nielotne – biegają po ziemi, pod kontrolą rodziców, którzy jednak pozostają w ukryciu. Z reguły nie obawiają się ludzi. Po dwóch tygodniach ich samodzielność jest o wiele większa, choć zdarza się, że i po tym czasie są jeszcze dokarmiane.

W Polsce są to ptaki podlegające ścisłej ochronie gatunkowej.